Çiğdem yüreklim, sen yoktun, olmadı.
Şafak nabız gibi atardı eskiden.
Sensiz bilek kesildi, şafak düştü,
Çocuklar en çok şimdi üşüdü.
Söndü yıldızlar, ay küstü gecelere.
Kapalıydı kapılar, perdeler örtük,
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta