İmtihan Şiiri - Mustafa Deniz

Dedim derviş birkaç sual
Sor dedi yutkundu durdu
Dedim dedi ver bir mecal
Dur dedi yutkundu durdu

Beti benzi kaçtı bir an
Döndü baktı yaban yaban
Dedim sende inanç filan
Var dedi yutkundu durdu

Ah çekti duydu eziyet
Yorgundu bitkindi gayet
Dedim nere bu vaziyet
Tur dedi yutkundu durdu

Aradığım sağlık sıhhat
Var mı bunda bir kabahat
Dedim dedi vermez rahat
Çor dedi yutkundu durdu

Anlat hele biraz konuş
Seninle olalım tanış
Dedim inanç nasıl bir iş
Zor dedi yutkundu durdu

İnanç ibadet güzel yol
Gençliğinde yapmalı kul
Dedim dedi kalmadı hal
Fer dedi yutkundu durdu

Sözüm dinle yüzüme bak
Tutmaz oldu şu el ayak
Dedim dedi bana bir hak
Ver dedi yutkundu durdu

Oğul dedi bir gün gelir
Ben giderim sözüm kalır
Dedim dedi pişman olur
Ser dedi yutkundu durdu

Ben yaşadım gördüm bunu
Yüzde yaşa ölüm sonu
Dedim dedi bekler beni
Yer dedi yutkundu durdu

Menzilimi çok uzattı
Dost özlemimi büyüttü
Dedim nerden icap etti
Har dedi yutkundu durdu

Özlem derken nedir kastın
Kimdir bu ebedi dostun
Dedim herkesten mi üstün
Yar dedi yutkundu durdu

Yardan bahset dedim bana
Hal döndü bende çıbana
Dedim yakın mıdır cana
Zar dedi yutkundu durdu

Bana bahşeden bu canı
Yerin göğün yaratanı
Dedim bana anlat onu
Kâr dedi yutkundu durdu

Ayırmaz o zengin fakir
Halime ederim şükür
Dedim dedi görme hakir
Hor dedi yutkundu durdu

Ziyaret et kabristanı
Her yaşta vardır insanı
Dedim neden sordun bunu
Sır dedi yutkundu durdu

Kabristanın yanından geç
Her derdine olur ilaç
Dedim dedi gözlerin aç
Gör dedi yutkundu durdu

Ufka daldı uzun uzun
Yüzünü aldı bir hüzün
Dedim sarardı ak yüzün
Ar dedi yutkundu durdu

Kızardı bozardı biraz
Lakin etmedi itiraz
Dedim rengin neden beyaz
Nur dedi yutkundu durdu

Sabırlı nefsine hâkim
Vermedi peşinen hüküm
Dedim seni yaratan kim
Bir dedi yutkundu durdu

Mustafa’yım elin öptüm
Sohbetten hissemi kaptım
Dedim dedi ben ne yaptım
Bar dedi yutkundu durdu