Ve kör kuyular beklerken...
Işığın olduğunu bile bile karanlıkta yürürüz
Bakmışız ömür hazan, birden kışa dönmüşüz
Bulutla basınca ikimizi, herkes ait olduğu yerde
Koşulsuz sevgi mi? Yoksa koşullu ağır bir aşkla mı kandırdılar bizi
Dibini gördük günahın ta ki taş olana kadar
Denizin dibinde bulduk kendimizi bir nefes dilenene kadar
Kayıt Tarihi : 31.7.2024 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!