İmtihan Şiiri - Fikret Gürsoy

İmtihanı kolaylaştırmanın yolu nedir? Bela, Yunus Peygamberin (as) kavminin yaşadığı gibi bir geliş sinyali verdiyse, derhâl toparlanırsınız. Diyelim ki kaza, yangın, ihanet, boşanma, iflas olmadı ama gerilimlere, aksiliklere bakılırsa az kalsın olacak. Tam ucunda duruyorsunuz. İlahî Rahmet önceden işaretler göndererek sizi kurtarmak istiyor. Çare nedir? Kurtuluşun yolu aynı anda dört adımla ilerlemektir: 1) İmtihana öfkelenme, isyan etme, eseflenme, kahırlanma, dilini tut ve sabret. Allah’ın manevî huzurunda dur ve egonu ayaklarının altına al. 2) Samanyolu’nu döndüren Kudret’in, zamanı gelince seni kurtaracağına tam güven. 3) Eğer seni o imtihana düşüren günahların ise, onları ara, bul, düzelt ve tövbeye sarıl. 4) Sana Kerim Rabbinin lütfettiği nimetleri hatırlayarak sabah akşam ilahî şefkatine şükret. 'İnsanlar vardır, şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölürler.' 'Dünya, senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir. Bütün fethedilmemiş gizlilikler, bilinmeyenler, ancak senin fazilet ve adaletinle gün ışığına çıkacaktır.' 'Ananı ve atanı say! Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir.' ... 'Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin.' 'Açık sözlü ol. Her sözü üstüne alma! Gördün, söyleme; bildin, deme! Sevildiğin yere sık gidip gelme; muhabbet ve itibarın zedelenir...' 'Şu üç kişiye; yani cahiller arasındaki âlime, zengin iken fakir düşene ve hatırlı iken itibarını kaybedene acı! ...' 'Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.' 'Haklı olduğun mücadeleden korkma! Bilenin iyisine doru, yiğidin iyisine deli (korkusuz, pervasız, kahraman, gözü pek) derler.' 'En büyük zafer nefsini tanımaktır. Düşman, insanın kendisidir. Dost ise, nefsi tanıyanın kendisidir. ' 'İnsan bir kere oturdu mu, yerinden kolay kolay kalkamaz. Kişi kıpırdamayınca uyuşur. Uyuşunca laflamaya başlar, lâf dedikoduya dönüşür. Dedikodu başlayınca da gayri iflah etmez. Dost düşman olur; Düşman canavar kesilir...' 'Kişinin gücü, günün birinde tükenir, ama bilgi yaşar. Bilginin ışığı, kapalı gözlerden bile içeri sızar, aydınlığa kavuşturulur.'