Göklerden arzı endam eyleyen bir imtihanın soğuk terler döktüren dakikalarındayım.
Sırtımda mütebessim bir ay parçasının dayanılmaz yükü,
Baharı getirecek ilk çiçeği gözlüyorum.
Tekneler, botlar ve dahi gemiler batıyor umut denizimde,
Dağdağalı fırtınaların, amansız dalgaların dinmesini bekliyorum.
Bir el uzansın diye beklerken dipsiz karanlıklara,
Tüm ellerin sahibinden imdat istiyorum.
Gam, keder hiç dokunmasın değil muradım,
Lakin ayrılığı en kavi cellatlara vurdurmayı diliyorum.
Rafine ateşlerde erirken kızgın yüreğim,
Beklenmedik bir anda soğuk sulara dalmayı arzuluyorum.
Kayıt Tarihi : 17.1.2022 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bünyamin Kartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/17/imtihan-158.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!