İmtihan Şiiri - Zeybek Necip

Bu dünya er meydanı,
Önemli değil yaş, kilo, cinsiyet ve sıklet,
Akıl baliğ herkes çıkacak tek başına iblise karşı.
Ve izlenecek bu dünyada
İman ve iradenin savaşı…

Şeytanda oyun çok,
Peşrevi, dalması, kazığı, kündesi…
Kendi evi gibidir rakibinin kalbi ve midesi.
Önce aklıyla oynar, sonra bel altına çalışır,
Oyuna düşenler çirkef hayata kolay alışır,
Hiç gitmeyecekmiş gibi Dünyaya yapışır.

Önemli değil müsabakada güç kuvvet,
Hatta daha şanslı tüy sıklet,
Çünkü alçak Şeytan ile kaçak güreşmek serbest…
Menfi ya da müspet kesinleşmeden akıbet,
Tecelli etmez ilahi adalet!
Er meydanı olunca pek kalabalık,
Unutulur bu dünya tek müsabakalık.
Gidilecek yer cehennem ve cennet,
Aslolan ahiret,

İblise uyup azıp isyan edenin vay haline,
Pes mi etti, tuş mu oldu, , oyuna mı geldi,
Ne kadar direnebildi?
Kıl kadar hakkı yenmez izlenir,
Dillenir el ayak, göz kulak; dinlenir yine…
Saliseler bile arz eder önem…
Çünkü azap yeri, tam yedi katlı cehennem…

Sakınıp sebat edenin diyecek yoktur keyfine,
Onun da görülür müsabakadaki halleri,
Kıl kadar hakkı geçmez yine…
Madalyası altın, gümüş, bronz
Bakılır hangi ziynet?
Ve karşı oyunlarının kaçı farz, hangileri sünnet?
Çünkü onun da ebedî sefa yeri sekiz kapılı cennet!