Öyle ağır bi imtihan
Sürüdüm yarı ölü bedenimi
Can dediğim ve dar sokaklardan
Martılar çığlık çığlığa zıvanadan
Usul usul sus pus bu çağdan
Bu hele bu çağ başbaşka
Yalan dolan ve oyunlar
Çalıp çırpıp sormadan
Ta kolların içine bükülüyor
Öyle ağır bir imtihan
Dövün dört duvar arasında
Dövün dur,Her gün bir oyun
Vakitsiz giden canlara yazık
Aldırış etmez azrail
Bu çağ yetti canlara
Beni bu kepazeler
Beni bu reziller
Beni bu acizler
Çocuklara dokunan eller
Vakitli vakitsiz ölümler
Beni bu çağda hala yaşamak
Bu çağda yaşamak demek
İsyanım doğmadan ölmek.
Başkaldırmak cehalete
Bu söz bu çağda çınlar ..
Yürekler yangın
diller susmuş
Kölelik pusmuş
Beyinler uyuşmuş
Uğraş dur.. uğraş dur,
İnsan fani ölüm ani
Bir avuç toprak yani,
İman sessiz kalptir.
Oysa faniler azmış
Bu çağ kudurmuş
Hayat birden durmuş,
Ölüler poşetli törensiz.
Sabah şükür yaşam sabır
Umutla yaşamak, yaşatmak
Yaşa yaşayabilirsen.
Belirsizlik diz boyu,
Bu çağda nefes almak,
Zindan hergün yaşamak..
Hisset yinede ölmedin.
Sabret şükret.
Farklı bilinçlerle
İnadına yaşamak,
Öyle ağır bir imtihan...
Aynur Durmuş
Kayıt Tarihi : 15.4.2020 11:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!