İmran Tekin Şiirleri - Şair İmran Tekin

güzel günlerimin güzel insanı
yaşama gayemin sebebi
yıldırımların çarpmasından korkardım hep
karanlıkları gün ışığına çeviren
aydınlık yüzünün beni çarpacağına
hiç ihtimal vermezdim

Sözsüz bir oyundur yaşam
belki başıboşluklara, inançsızlıklara
soygunlara, savaşlara, cehalete
bütün kirletilmişliklere
belki de akrepli zamana...

yorgunum
hem de çok yorgun...
yılların tortusu çökmüş gibi üstüme
halbuki baharımı bile yaşayamadım
ama ömür, hazan üstüne hazan yaşar
neye geldik?

ürkütmemek için
çöpte beslenen kediyi
yol değiştirmeli insan
yolunu kaybeden
minik karıncayı
sürüsüne katmalı

tek ayaklı
kurşun askerde sevdi
tek ayağı üstünde dans eden
peri kızını da sakat sanıp
arşa and içtiler
sevda üstüne

kuş ölüleri ile uyanırdım
buzlu kış sabahlarına
onları gördükçe ısınıyordum
acı,korku ve vicdan azabıyla...
soğuktandır diye kavrattılar
yüce Rabbim hiç mi düşünmemişti? ...

gönlün gönüllün ile dolup dolup taşsın
gönül gönlüne yakını seçermiş,
kırılırmış,severmiş...
gönlün gönülsüzlere uğramasın
uğramasın ki
gönüllün ile aşka,meşke,sedaya dalasın...

senin varlığınla özdeştir
ulaşılması güç engin denizler
senin gözlerindir gökyüzü
ulaşamadığım
rüzgarın elleridir
dokunamadığım saçlarını okşayan

Ele verdin kendini
Öyle sıcak, öyle derindi ki sevdan…
Sobayı gören kedi misali
Mayışıp kaldım
Dilim tutuldu suretinde
Gönlüm gönül dengine varmıştı

bir yelkenli olur
açılırım gözlerine
ve dolaşırım
fersah fersah...
etrafımda uçuşup duran
martılardan birisin şimdi