İMRALI’NIN ŞEREFİ
Şeref diye kükreyip, nefesinin yelini
Bodoslama âleme, estirmişti baş beyin.
İkbal için önünde, ovuşturup elini
İt başına boynunu, eğip, büktü baş beyin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla