İmparatorluğun Kalbinde Bir Gül

Sevgilim
Sen bu saatlerde rıhtımda gezinirsin
Boğuk bir bakışını giymişsindir yüzüne
Ufkun ardına bakarken
Uzaklardan geçen bir yunusa takılır gözlerin
Bir görünür bir kaybolur benim gibi
Sürekli tutamaz ellerini

Sevgilim
Şimdi gözlerine tebessüm düşmez
Aramızda onlarca muhkem şehirler varken
Ama bilirim,
Sen şimdi yoksun ya yanımda
Eşsiz bir sergi yeridir yine de güzelliğin
Her bir bakışa işleyen en uzaklardan bile

Sevgilim,
Sen şimdi son imparatorluğun kalbindesindir
Yüzyılda bir açan bir gül olursun ömrüme
Her bir yaprağın yeni bir yıl olarak doğar kalbime
Öylece tutunabilirim biraz daha sevgine

31/07/2018