İmlaya imdat Şiiri - Ayse Gül Kaya Demirel

yenik düşerim bazen öylece başı boş kalır
bazen öyle nehir gibi geçer bazende rüzgara emanet
ettiğim sözcüklerden
zaman zaman olmaz dedirten
zaman zaman merdiven aralarına toz gibi kaybolan
biri yarım kalan benden
hayat kendisi imla
belki ve belkide kimseyi kırmadan
hata ve hatta dikkat ve imdat
benide al yanına gökyüzü benide as dedirten
kimseyi rahatsız etmeden
kendime seslenirim
ne olursa olsun

"suskunluğun şiir başlığı uzak hedef"

boynumdan uzun
boynumdan kısa
ya sancılanır yada asar

şiir kader gibi bir nefes yakın olmuş
bir nefes kadar yakın olmuş
yakın olmuş bir nefes kül

benim adım
adımı yazayım
adım yarım kalmasın

suskunluğun uzak hedef
kendime