İmlası Bozuk Kuyularda Kıyametim Kendime

İmlası bozuk kuyularda kıyametim kendime,

Bomba dersem çık,
Dinamit dersem kaç,
Her derde neşter Kızılhaç,
Toplayın fareleri yuvalarından bu gece uykumuz kaçacak,
Düşlerin pusuya düştüğü yer Filistin,
Çiğdemleri açmadığı ülke ırak,
Ne Türkiye kalmış Türklere Türkistan,
Ne yemen kalmış boynuma doladığım türkü,
Ne firari aşklara mekân kabristan,

Belli olmaz zamanı hiç,
Eyüp Sultan’dan çıkarsam arşa başımı,
Dağlara gemiler çıkaran ordu iner halice,
Şehrayin mi var baktığım saf yürek adresinde Munzur,
Bir köpeğin ölü gözlerinden giriyorum sarı boyalı odama,
Kaçtığım yer şairlik yanım olsa gerek
Siyah zifirinde bacaların fesleğen açar bir gün şaşırma,

Gök uyandığında iflas eden tasvirsiz kuşlar günlüğüm,
Ben böylesi imlası bozuk kuyularda kıyametim kendime,
Ben geçince serden, bin atlı geçer
Kıldan ince kılıçtan keskin bir köprüden
Zincirlenmez elbet,
Atım Burak,
Yön kıble, ah kim tutar beni,
Kisra’nın sarayında.
Bırakın büyük putları kırayım bu gece
Elimde balta İbrahim adına, her muammalı dekorda,
Yakup’un elinde kanlı gömlek, uzaklarda Yusuf un kokusu,
Geriye bakma, yok oldu Sadom ve Gamora, taş kesildi ihanet.