İmlalı Manasız Katipler

Hangi iklimin poyrazı yıkar artık çürümüş bedenimi,
Hangi mevsimin tozu yutturur artık susturulmuş kimliğimi,
Hangi şerefsizin izi kurutur artık,
Kusturultmuş benliğimi....
Narin papatya gövdesi değil artık taşıdığım;
Hangi balta keser,bu yılların işkence ettiği bedenimi...

Bir kelime için kahrolduğum günler mazi
Ey o kelimeleri kullanan yaratık!
Bin bir cümle karmaşasına zil takıp,oynatırım seni artık.

Yıkar mı be artık beni....
Üzerine toz konduramadığım yalandan yoldaşlarım
Uğruna ömrümü adadığım,ömrüm saydığım dostlarım
Bakmaya kıyamadığım,sevmeye doyamadığım,
Ey en insancıl aşklarım,,,

Yüreğimin damarları tıkayan pıhtıya,
Gözyaşı denirken benim lügatımda;
Sizin kurdeleli incilerinize aldanmam artık...

Yıkılır mıyım artık ben...
Kancık pusulara korkakca saklanan,
Sırra kadem basıp,dönüp ardından;
Bastıkları o mundar yeri yalayan...
Bedeniyle baharı yaşayıp
İçinden kahkahalar atarken,
Kahrolan msumlara yalandan acı bakışlar atan..
Ey! artistlere taş çıkaran çaylaklar
Sizin oynadığınız bir filmde rol almam artık...

Ey! eskiyen gençliğimin marka tiryakileri
Ey biten masumiyetimin kansız katilleri
Ete-kana bürümeme rağmen saklayamadığım,
Yüreğimin yazgısını çıkaran,
Ey imlalı manasız katipleri! ! ! !

Ey cafcaflı hayatın pili tükenmek üzere olan sahte ışıkları
Bana; doğacağını bildiğim güneşim yeter
Saman alevi kahkahalarınız sizin olsun
Benim kardelen tebessümlerim bana yeter...