İMLALI HAYAT.,?!
Bırakamıyorum duygularımı kendime
Bırakmıyor acılar
Ardıma bile bakamıyorum
Acılarımı bile,
Kifayetsiz soruların?
Ardına düşüyorum.
Umursamaz yanım olsa bile
Önemsiyorum
İnan bana!
Dostlarımın hatırına
Bırakıyorum duygularımı kendime.
Hoyratça duygu salyasında
Gezinenlere inat,
Tevazuluğun kaynağındayım
Ancaklı ifadelerin bağlaçlarıyla
Ya da soru kıvamının
Anlamsız ekli sonlarıyla .
Geçiştiriyorum an'larımı,
Soruların karşısında
Korku salıyorum halime
Gecenin son an'ında
İnan bana sevgilim
Kifayetsiz soruların
Ardına düşüyorum.
Ey dost hem de Yar!
Nedendir neden bilmem ama,
Soruları dünyasının
Merak halkasında
Olayları imbiğindeyim
Sen sorarken
Cevapsız soruları
Duygularıma inat,
Bilmeden inanmadan
Ve hatta anlamadan
Kifayetsiz soruların
Ardına düşüyorum.
Niyelerin de barındırdığın
Yük dolu sorulara
Bakmadan düşünmeden
Sana olan sevgimi,
Kalbimi ellerine sunuyorum.
İşte dedim ya aşkım,
Bırakamıyorum duygularımı kendime
Çünkü bırakmıyor acılar
Ve beraberinde;
Amansız bitmeyen sancılar...
Kayıt Tarihi : 6.3.2025 22:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat aslında nasıl da imla kurallarına benziyor değil mi?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!