Ben karanlık zindanlarda tutuklu esir,
İnfazını bekleyen idam mahkûmuyum,
Ben ayağımda pranga, kolumda zincir,
Şu yorgun bedenimin en zor duruşuyum.
Ben hastane odalarında ağır hasta,
Ölümü bekleyen umutsuz bir vakayım,
Damarımda serum, başucumda ilaçla,
Avutulmaya çalışılan son hastayım.
Sen parlak camekânda değerli bir elmas,
Görkemli konaklarda nadide çiçeksin,
Sen sosyetenin içinde asil prenses,
Benim gözümde ise en güzel meleksin,
Sen kalbimdeki o hergün kanayan yara,
Ulaşılması imkânsız uzak diyarsın,
Sen düşüncelerim girdiği zaman zora,
Ancak rüyalarımda kavuştuğum yarsın.
Ben uğruna damla damla eriyen mumum,
Göreceksin bir sabah sana yakın yerde,
Bitmiş olacak benim meçhul hayat yolum,
Gazete serilmiş naaşımın üzerine.
Meydanda bir kalabalık merak içinde,
Sorular soracaklar; neden, niçin, niye?
Kimi acıyacak ‘vah’ edecek belki de,
Kimide ‘intihar etmiş serseri’ diye...
Ben Sevda mı Sana Yazdım 2008
Aternatif sanat edebiyat dergisinde yazıyor
Orhan VERGİLİ
Muhammet PınaloğluKayıt Tarihi : 10.6.2009 18:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!