İmkansızlıklarla geldim Şiiri - Mehmet K ...

Ay düşmüş gökyüzünden yere
Yer benim gök benim her yerim yara bere
Düş düşmüş sessizce ruya denilen yere
Kırıldı her yerim ben sana böyle imkansızlıklarla geldim.

Gönlümü avuttum sensizlik denen yoklukla
Kalbimde açılan karanlık derin bir oyukla
Geldim sana su misali gönülü kalpten ayıkla
Ben sana böylesi imkansızlıklarla geldim.

Yordum bedenimi hayallerde saçmaladım
Kalmak için yolları uzun diye karışladım
Ayaklarımı bağladım kalbimi köstekledim
Ben sana böylesi imkansızlıklarla geldim.

Aynada gördüm kendimi sen diye seslendim
Acılara tutundum yollarını gözledim
Sır ettim adını giz diye kalbimde gizledim
Ben sana böylesi imkansızlıklarla geldim.

Dursun artık bu gidiş dursun bu yıkım
Yemedim içmedim ne sarhoşum ne ayıkım
Dursun dünya ben inerim ben yorgunum
Ben sana böylesi imkansızlıklarla geldim.