Ben seni imkansızlıklar da sevdim derin bir yaraydı her gece göz yaşı döktüm yastığıma
Oysa ben seni ölümüne sevdim
Uzağımdayken kendime nefes kadar yakin ettim.
Belki de hiç değmedi gözlerimiz gözlerimize
El ele de tutusmadik ama Ben seni imkansızlıklar da sevdim
Seni şu gönlüme yara yaptım dedim ya sana soysuzun kitapsızın kızı Ben seni imkansızken sevdim
İmkansızken
Bu şiirim tüm imkansız sevdalara armağan olsun sevdalar imkansızlıkla savaşmasın herkes mutlu huzurlu kalsın bir daha hiç bir yürek yanıp kavurulmasin...
Emre GökKayıt Tarihi : 17.7.2023 08:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!