Sustum, dişlerimi sıktım çoğu zaman,
Hep ben oldum bir köşede unutulan,
Sen uzaklarda gördüğüm liman,
Kıyılarına demir atamazdım ki.
Kimi zaman maziyi savurdun,
Yüreğimi dağladın, ellerimi kavurdun,
Alıp beni yerden yere vurdun,
Ben hiç sana kıyamazdım ki.
Neydi o sendeki ne saklıydı,
Ellerin ellerime yasaklıydı,
Şu kader dedikleri belki de haklıydı,
Sen hiç benim olamazdın ki.
29–11–2009
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 10.1.2011 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!