İmkânsızlık Şiiri - Esat Anık

Hep sapa yerlerde dolaştım durdum
Dosdoğru bir yolda yürüyemedim.
Kaybettim kendimi, kaybettim seni;
Sevgimi ardımdan sürüyemedim.

Kimi üryân, kimi çullar içinde
Neler neler vardır kullar içinde.
Kendi çöplüğümde yıllar içinde
Şöyle bir gönlümce çürüyemedim.

Senden bir güzel söz işitmek için,
Ömrünü dört yönden kuşatmak için,
Kırk yıllık sevdayı yaşatmak için
Bir çıkar yol bile arayamadım.

Acıları unut, kalbini dinle!
Onlarca bâdire aştık seninle.
Sınırsız özverin, bitmez sevginle
Uslandım, ıslandım, kuruyamadım.

Kendime sorarım mazîye bakıp;
Seni de tükettim ardıma takıp.
Dönüşü kapattım gemiler yakıp,
Faydalı bir işe yarayamadım.

Korkma! Bize bir şey olmaz.. Derdim de,
Özümü kaybettim ödün verdim de.
Her türlü çileye göğüs gerdim de,
Aşkımı kendimden koruyamadım.