İmkansızlık Şiiri - Fatih Karakaş

Aşkından evveli faili meçhul duygularımın cinayet mahalliydi zaten,
Ne cesaretim vardı sevdaya ne de aşka inancım,
Nasıl ve niçinlerle yanarken ömrüm,
Çehrende beliren aşk gibiydi ölüm...

***

Varlığınla yok oldum,
Yokluğunda var,
Varken de güzelsin,
Yokken de yar...

***

Hem vuslata endeksli değildi sevdamın bağlılığı,
Yokluk ve imkansızlıktı aşkının tanımı,
Gelmezsin, gelemezsin, gelsen de ne yazar,
Bulurum seni ben gecenin kör karanlığında,
Ya da çaresiz bir garibin suskunluğunda
Ve yahut ta ağacından düşen bir yaprağın mahsunluğunda..

***

Bir gemi bulalım sevgili,
Kaçalım bu yerlerden,
Cesaretim yok gör artık,
Gör de tut ellerimden,
Ziyan etme zamanı,
Ziyan dağları aştı,
Adım at artık ne olur,
Gönlümde hasret taştı...

***

Hileli bir aşk oyunu,
Bir acaip imkansızlık,
Çektim yayı fırlattım oku,
Ne umdum bahtıma ne geldi,
Toprak attım toprağa su bulamadım,
Su buldum,
Bulduğumda toprağın altında kaldım...

***

Seni Benden eden aşk mı para mı yoksa ezberlerin mi?
Aç artık pencereni hava girsin içeri,
Bak burdayım kaldır gözündeki perdeyi,
Kışı bahar eyledim aşkı getirdim sana,
Gözlerindeki bulutlar yağsın artık toprağıma...

***

Ne getirdin bana hasret kokan çocukluğumdan,
Hangi çağrışım beni sana getiren,
Parçalanmış bir diz,
Şen kahkahalar,
Yoksa akasya ağacındaki baharla açan çiçekler mi?

***

Hasret dağılır belki farkına bile varmadan,
Belki gözün gözümdedir ama dönüktür arkan,
Aşkın şarkısıdır bu belki de duyamadığın,
Bir yerlerde yaşanmaktadır sevdamız, anlamlandıramadığın,
Belki yaklaştıkça uzaklaşan aşkımızdır,
Ardından koşupta yakalayamadığın bahtımızdır...