İmkansız bir aşkın çocuğunun adı ‘ACI’ dır.. Her zaman itilip kakılmaya mahkum.. her daim kırılmaya müsait bir çocuktur O.. Aslında bir acı meyvedir..
Aslında O hiç istememiştir bunu.. Ama onu var eden sebepler o kadar büyüktür ki.. Onu var eden aşk o kadar kutsaldır ki.. O nun bir ömür yaşayacaklarını bile göze almasını sağlamıştır aşkın sahibine.. Acımasız yapmıştır.. bile bile ateşe atmıştır O çocugu..
ACI.. Ne kendini kendinden soyutlayabilir.. Nede var olmasına neden olanları unutabilir.. Onların yakasını hiç bırakmaz… İntikam alırcasına peşlerinden koşar imkansız aşkın sahibinin..
ACI.. Bilmez yaşananları.. anlayamaz o büyük sevdayı.. Suçlar.. neden diye sorgular..
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Tek kelime ile 'harika'elinize,gönlünüze sağlık.
Böylesine güzel bir çalışma nasıl kimsenin dikkatini çekmemiş?Hayret doğrusu. tam puanınızla kutluyorum emeğinizi.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta