Kısıtlanmış özgürlüğüme yansa da yüreğim
Gidişin kadar hüzne doymaz gözlerim
Şimdi kafeste çırpınan
Beyaz bir güvercin oldu düşlerim
Ama bilirsin imkansızlar da var
Yüreğimi yakan sözlerin var
Duvarlara çektiğim her çizgide
Yüreğimin kanayan hücrelerinde
Ve leş kokan sevdanın hevesinde
Faşistliğin kokuyor parmaklıklarda
Yüreğime işleyen sözlerinde
Hayatı anlamsızca süzen gözükür gözlerinde
Yıpranmış sanıyorsan bedenimi
İşte şimdi silip atıyorum seni
Sana doyamayan umarsız düşlerimi
Ve bilirdim imkansızlar var
Uğruna heder olmuş bir yaşam var
Eşitlik ve sen sandığım kimlik uğruna
Yitirilmiş bir aşk var
Ama bilirsin imkansızlar da var
Yüreğimi yakan sözlerin var
Düzenin adaletsizliği yıkmadı beni
Metrisin avlusu büyüdü
Sevdam büyüdü
Sevdamın gülleri
Adını sildiğim düşler büyüdü
Çocukların saf sevgilerinde
Anne özlemi çeken bebe hevesinde
Hırçınlığım
Öfkem büyüdü
Ezildim sanma
Düzene direnen sensiz sevdam büyüdü
Ve bilirsin imkânsızlar var
Yüreklerde yargılanmak gibi örneğin
Seni yüreğimden silmek gibi
İmkansızlar filizlendi…
Kayıt Tarihi : 9.11.2008 19:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!