İmkansızımsın Şiiri - Neslihan Kibar

nasıl başladığınıda bilmiyorum
anlatamıyorum kimseye derdimi
dokunamıyorum gözlerden akan yaşa
söyleyemiyorum seni sevdiğimi
nedendir bilmiyorum ama
seni görünce öylesine doluyor ki gözlerim
göz pınarlarımdan yaşlar akıyor usulcasına
ve öyle derinden sızlıyor ki kalbim
ama ben yinede söyleyemiyorum sevdiğimi
herşeyi zamana bıraktım
gelişin gibi gidişini de zamana bıraktım
sessiz soluğunuda kalbime attım
sen benim imkânsızımsın
dokunamadığım gözyaşımsın
anlatamadığım sırrımsın
aslında çok merak ediyorum gözlerime neden baktığını
ama soramıyorum beni seviyormusun diye
atamıyorum seni sessizliğe
hergün gözümün yaşları benim kalbimi acıtıyor
biliyorum bir engelle var bulutların ardında
ama düşünüyorumda
keşke hiç bitmeseydi diye gözyaşı akıtacağıma
iyiki başlamadım dediğim gün olacakmı
yoksa yine sevipte acı çeken ben mi olacağım
yine sessiz sessiz ağlayıp susan benmi olacağım
belki imkânsızım olduğun için seviyorum seni
belki ulaşamadığım için seviyorum seni
bilmiyorum beni seviyormusun
belkide diğerlerine yaptığın gibi dalga geçiyorsun diye
aklımdan geçirmiyoda değilim
seni sevdiğimi söyleyip kaybetmektense
uzaktan da olsa gülen gözlerine bakıp
seni kaybetmemek için ağlamayı tercih ederim
keşke bana şiirler yazsan
ne düşündüğünü anlatsan şarkılarınla
ben içimi hergün kâğıtlara döküyorum
anlatamıyorum seni beyaz sayfalarımdan başkasına
sen benim sayfalarımın sırrısın
hergün gözyaşları akıtıp parlyan yıldızıma bakıyorum
seni diliyorum her gece
seni kimselere anlatamıyorum
senden başka kimseye güvenmiyorum
seni unutmak istiyorum ama unutamıyorum
geceleri yatağa uzandığımda seni düşünüyorum
atamıyorum ki seni çıkaramıyorum kalbimden
eskileri çoktan unuttum
sanki sen çıktığım anda geçmişim birden silindi
aslında ne geçmişimi görmek istiyorum nede geleceğimi
geçmişime dönsem sen yoksun
geleceğime baksam belki kaybedeceğim
biliyormusun tıpkı kelebek gibisin
avucumun içine koyduğumda
çok sıksam ölecek bıraksam kaçacak
gibi bakıyorsun bana
belki kendimi avutmaya çalışıyorum
belkide sen hiç yoksun
yada ben yanımda olduğunu varsayıyorum
seni kazandığım zaman
eninde sonunda kaybedeceğimi biliyorum
seni kaybetmekte istemiyorum
sana okadar değer veriyorum ki
kalbi acımasın diye akıtmıyorum gözümün yaşlarını
söyleyemiyorum sevdiğimi
ne düşünüyorum biliyormusun
acaba hiç beni düşünüormusun
bir kere de olsa gözlerim aklına geliyormu
senin aydınlığa açılan tek pencerem olduğunu
bildiğim hâlde sevdiğimi söyleyemiyorum
ama şunu bil ki sen benim
biricik narin kelebeğim
sevipte söyleyemediğim imkânsızımsın
belkide hep imkânsızım olarak kalacaksın

NESLİHAN((21.04.2007))