İmkansızım Şiiri - Eyüp Anık

Hasret ya insanı deli eden
Hasret ya dermansız dert veren
Ölümü güzelleştiren acıyı perçimleyen
Bitmeyen yara ya bu ya

Yokluğun dermansız derdim
Gecelerimin karanlığı
Ay misali aydınlatırdın gecemi
Kör misali söndü dünyam yokluğun da

Geleceksin diye umut etmiyorum
Çünkü gelmiyceksin biliyorum
Gelmeyecek birine hasret duymak
Ölüme karşı koymak gibi bişey

Gelsen de biz olamayız
Biliyorsun aşk bu
Nerde imkansız varsa
Arar bulur ,aradı ve bizi buldu ....