Duydum ki gelin olmuşsun gurbette.
Pişman mısın yaban ellere gittiğine?
Söyle imkansızım, mutlu musun şimdi?
Sensizlik korkusu.
Görürdün gözlerimde de sorardın hani,
Cevap alamasan da…
İmkansızım, sen hiç sevmedin mi yoksa beni?
Ellerinden tutmak isterdim de vermezdin.
Ben hep sensizlikten korkardım oysa.
İmkansızım…
Bir bilsen seni nasıl özlediğimi….
Son işçi treni Almanya’ya 30 yıl önce gitti.
Sen nereye neyle gittin.
İmkansızım, sevdiğim, özlediğim.
Söyle neredesin…
Sonbahar yaprakları düşmeye başladığı zaman
Bu uğursuz şehre…
Sen yoktun artık.
Kar yağmadı o kış.
Seni benden ayıran köprüye taşmadı sular.
İmkansızım, ben seni neden sevdim?
Gözlerin için mi yoksa?
Dokunmadığım saçların için mi?
Öpmediğim dudaklarına hasretimden mi?
İmkansızım, ben seni neden sevdim?
Yoksa seni bırakıp gittiğin için mi sevdim?
Giden sen olduğun için mi?
İmkansızım,
Sen beni hiç sevmedin mi?
İmkansızım.
Sevmelerin sevişmelerin ötesindeki kadın…
Sen hiç olmadın yanımda.
Galiba ben imkansız olduğun için
Tutkunum sana
Ankara, 01/04/2006
İbrahim İmerKayıt Tarihi : 3.4.2006 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!