İmkansızım Şiiri - İzzettin Coşkun

En büyük imkansızım
yüreğimden geçemeyen imkan sızım.
Sızlıyor diyebilmek ne kadar kolay
Oysa imkanlar bile sızlar
Sızım Sızım soluşuma.

Ne kadar çaresiz titriyor tenim
Sanki ölüme tutuşan beyaz ketenim
Çırpınışlar vurulmuş gerçeğime,
inanmak istemeyen bir benim

Hayat yolunda sarhoş mu olduk
Kader diye bir kelimede mi birbirimizi bulduk
Kül yığınlarına dönmüş yaşam hallerinde
Kurak sokaklara isyan etmiş
Umud damlalarının tükenmesine seyirci oldum.
Susadım sana ait ne varsa’ya
Susadım suladığın nefretine

İmkansıza imkansızca bakmaktır imkanlarım
Acı çekmek midir tutkularım
Ölmeye ölüyorum sanki
Oysa yalnızca seni düşünürken,
Bir nefes alışımdı bütün sancılarım...