İmkansızım Şiiri - Ali Gençay

Aşk çoktan bitmişti
İsa çarmıha gerildiğinde
Ağzımın içinde sakladığım vesveseler
Açsam dudaklarımı isyanım filizlendiğinde
İnanılmayacak bilirim
Mucize gerekmez, tanrısaldır sevmeler
Halen inatta aşk diye beynimin içinde
Kelimeler/kelimeler/kelimeler

Kaybolmak var yazdığım her hecede
Her mısra bitimi sil baştan yaşamak
Korkutuyor beni yeniden sevmeler
Korkutuyor artık şiir yazmak
Doktor tavsiyesi; yorulmuşum
Yasakmış bana aşık olmak
Bunu hiç hak etmedim deyip
Sövmeler/sövmeler/sövmeler

Güvercinler uçuşur boşluğumda
Kanat seslerinde ürkek/korkak uğultu
Tumanına işenmiş çocukluğum
Saç diplerime işlemiş jöle kokusu
Beğenir mi beni tarlada çalışan kızlar
Beğenir biliyorum fahişeler
Beğenmeseler ne yazar
Demeler/demeler/demeler

Hatırımda kalan türküler dilimde
‘Elif dedim be dedim, yar ben sana ne dedim’
Ne dedim ki ben, ne deyim
Divitime zaten yetmez mürekkebim
Hem ben ismini yeni ezberledim
Gülüm dedim, ondan mıdır güle benzedin
Bir de öpmüştüm gözlerinden
Kahretsin! ondan mıdır gidişin
Öldürecek bir gün beni bu
Gitmeler/gitmeler/gitmeler

Anam çift ütü vuruyor pantolonlarıma
Gömlek yakalarımda çıkmamış kir
Dün okuduğum kitaptan
Dünyamı yerler bir eden fikir
‘Herkes kendi için sever’
Bu ben değilim, bu değil içimde aşk
Dilimde sesiz /tefsiz zikir
Dökülür eteğimden bir, bir
Öfkeler/öfkeler/öfkeler