İmkansızım Şiiri - Sinan Turan

Yalnızlığımın şehrinde dolaşıyorum
Yağmur çiseliyor hafiften
Gözlerimde yorgunluğu yaşananların
Aklım firara yelteniyor

Adım adım büyüyor yalnızlığım
Her köşe başında hayaline rastlıyorum
Elimde değil
'imkânsızım'

Seni çok özlüyorum.
Aynı havayı teneffüs ederken
Hasretini solumak zoruma gidiyor
Aynı güneşe aynı güne merhaba derken
Yalnız başıma uyanmak ağırıma gidiyor

Olmuyor
Bir tanem! sensiz olmuyor
Bir çaresi olmalı
Resimlerin de yetmiyor acılarımı dindirmeye
Yanımda olmanı istiyorum
“imkânsız” olan beni sevmen mi?
Bunun için sana 'imkânsızım' diyorum