İmkansızı Sevmek Şiiri - Muhammed Yağmur

Sevdim…
Olmayacağını bile bile sevdim.
Bir duvar gibi soğuk,
Bir yıldız kadar uzak birini…
Beni hiç duymayacak bir kalbe,
Sessizce ömrümü anlattım.

Yan yana bile gelmedik belki,
Ama ben bin gece oturdum gözlerinde.
O bilmedi…
Ben kalbimin en güzel yerini ona ayırdım.

Her tebessümünde ben yanıyordum,
Ama o başka hayalleri ısıtıyordu.
İçimdeki sevda,
Kendi mezarını kazdı yavaş yavaş…
Ve ben,
Canlı canlı gömdüm kendimi içine.

Ne bir umut vardı elimde,
Ne bir cesaret…
Sadece bir isim
Ve o ismin her harfiyle kırılan bir yürek.

Dünyanın en imkânsız yoluna girdim,
Dönüşü olmayan…
Çünkü ben onu sevdim,
Olmazların içinde en çok onu.

Şimdi susuyorum,
Ama içimde hâlâ o…
Ne zaman unutsam
Bir şarkı, bir bakış, bir gece
Beni yine ona götürüyor.

İmkânsızdı…
Ama yine de
Ben en çok onu sevdim.