İmkansızı İstemek, Seni Sevmekten Güzel!

Bilmiyorum, ne olacak benim bu halim.
Bilmiyorum, ne olacak, bende bu keder?
Sanmıyorum, benim sonum, ne sağ ne salim.
Sanmıyorum. Benim sonum, seninkinden beter...
Ufkumla uyuşmuyor, imkânsızmış hayalim.
İmkânsızı istemek, seni sevmekten güzel!

Bilmiyorum, ne olur, acep bu bahar?
Acep bu bahar da, papatya olacak mı?
Bende hüzünler kaldı, senin elinde ne var?
Gel senle değişelim, bakalım olacak mı?
Bahsettiğim hayatım, verdiğim hatıralar...
Ben bıraktım diyelim, onlar bırakacak mı?

Haydi, sil gözyaşını, hep böyle değildin sen!
Yalnız bakışın bile güneşi eritirdi.
Haydi, neşeyle uyan, yüzünde hüzün neden?
Islık çalışın bile, dertleri bitirirdi.
Yaşlanmak mıdır bizi, şimdi keyiften eden?
Hani ruhları kalır, simalar değişirdi?

Benim ruhum sanırım, bedenimi solladı...
Solmasaydı, ben böyle olamazdım herhalde...
Akıbetimi kalbim, benden önce kavradı.
Kavramasaydı, böyle kasılmazdım her yerde...
Artık aklım yaksın, arkasından ağıtı.
Maddeye boğulmuşken ruhum öldü herhalde...