İmkansızdan Öte Şiiri - Aykut Tan

Üşüyorum sol yanıma kadar işliyor yokluğun
Bekliyorum gittiğin günden beri saniyeleri sayarak
Dirimi gömerek sensizliğe bekliyorum seni
Her kürekte biraz daha aşka kapanarak

Örtüyorum dokuz kat sensizliği üzerime
Çünkü soğuk olur yalnızlık
Geceleri tüm siyahlığıyla belli eder acın
Ve bürünürüm yasına çaresizce

Gözlerimden sızan ılıklıkla
Biraz daha çatlar bu bu soğuk sürahi
Taşarım yine aşka ama sürüklenen ben olurum nedense
Sanırım gidişinden bu felaketler

Direnemiyorum artık yalnızlığa
Çünkü tüm takatimi kesti yokluğun
Hala anlamsız geliyor yaşadıklarım
Hiç olmadığım kadar başkayım bu gece

Ama en sonunda anlıyorum her şeyi
Sana kavuşmak geceden siyahı çalmak gibi
İmkansızdan da ötesin ne yazık ki.