Çatallanır zamanın en eski yolları,
Koridorunda saklı kalmış hayalet,
Titreyerek söner ışığında gecenin,
İlk köşebaşı darboğaz, duvar,
Durur...
Dimdik öylece.
Sessizce hayaller kaplar sokağı,
Yalnızlıktır adı bekleyen yabancı.
Sadece iki damla gözyaşı,
Düştüğünde anlık bir ses ve kaybolur.
Çaresizliğinde debelenerek doğrulursun zamanın,
En keskin köşesinden tuttuğun yaşam,
Keser atar, ağlar kaybolan parçan çaresiz.
Tutunduğun dallar kırılırken peşisıra,
Çaresizlik kovar umudu lakin sakindir gökyüzü.
Belki sabah, güneş göz kırpar önce,
Uyanırken geleceğin gölgesinde,
Yürümek dik, gülümsemek her sendeleme sonrası,
Mümkün düşmedim bekle geliyorum
Kayıt Tarihi : 20.1.2009 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!