İmkansıza İmrendim Şiiri - Mesut Çiftci

İmkansıza imrendim biliyorum,
Zor olandı seçtiğim.
Bir kelebeği anlamak
Ve sevdiğin bir çiçeği.
Anlamaya çalışmak yani,
Başaramamak ama sonra, yenilmek.
Yenilmek ve yalnız kalmak.
Anti depresanlara sarılmak.
Sen bilmezsin.
Ama sen öğrettin.
Bilmediğini öğretebilir mi insan?
Öğretir elbette,
İspatı benim.
Şizofren bir aşka tutunmaya çalışmak,
Nevrotik sancılar çekmek,
Bölük bölük ayrılmak
Ve ayrışmak tüm atomlarına.
Prospektüsler de gezinmek,
Karaciğerin yaşama azmine hayran olmak.
Bilir misin?
Ben biliyorum.
Bilmek için yalnızca öğrenmek gerekmez,
Yaşamakta gerekir.
Anlıyor musun?
Anlatamıyor muyum?
İmkansıza imrendim, biliyorum,
Anlamanı bekledim çünkü,
Belki de beni anlatmanı….