....İmkansız Yar.... Şiiri - İbrahim Özc ...

Hep sonradan tekrarlarız sevgi sözcüklerini.
Kırıcı sözler ise hep dilimizde.
İnanmak güvenmek imkansız bir kere.
Bir zalimi sevmek kolaymı böyle..!

Patavatsız sözleri dilimizde sakladık.
Ummadık şekilde söyledik hep birbirimize.
Dedimya patavatsızca işte..
Bilinmedik bir yer gibi hep aklımda,
bana bu zalimliği...

Nadide bakışlarını aradı gözlerim her gece.
Baktığım yerde bulamıyor ve sessizce
Karanlığa bürünüyordu şu gönlüm.
Sonrası mum ışığında gözlerim.

Ne vakte kadar gizleyeceksin şu içindeki zalimliği..?
Ne vakte kadar saklayacaksın şu içindeki gerçeği..?

Duygusallık yüreğime zülm etmiş.
Ziyedesiz bir zevk beni hep uykumda yakalamış.
Gülün öteki yüzü aklımı başımdan almış.
Gülün bittiği yerde herşey haram olmuş.

Sevmek güzelmiş ama,birde ulaşamamak var ya..
Her şeyiyle o almış insanın aklını orda.
İmkansızı oynamış insan imkansızı.
Neden dercesine,anlamsız bir şekilde
o anda herşey akıldan silinmiş insanda.

Ne gelir ki elden artık,
her şey boşş..
Senmi sevdanmı..?
Meğer herşey bitmiş...

(zalim) ..