İmkansız Sevdalar Şiiri - Vedat Akdeniz

İMKANSIZ SEVDALAR

vakit gece yarısı
oda karanlık
ben daha karanlık
o da benden de karanlık...
uzak dağların ardında
bir amansız gül açtı
sevgimi verdim ona
yüreğimi verdim
yetmedi benliğimi verdim
hiç biri ama hiç biri geri gelmedi...
bir uzun yola çıktım
sonu belli olmayan
ne bir ışık var ne bir umut
karanlığın ortasında bir kara bulut
ne yoğunlaşır yağmur olurum
ne de rüzgarlarda dağılır yok olurum...
dedim ya vakit gece yarısı
oda karanlık
ben daha karanlık
o ise güneş olmuş
doğmuş gözlerimin ülkesine
ve sevgim
ve yüreğim
ve benliğim
çiçek açmış
o uzaklardaki gülün dalında...
vakit şafak
gün doğmuş bu kente
yokluğun ise duruyor yine
odanın bir köşesinde
bende ise hala hüküm sürer
bu gözü kör olası karanlık
ve ben avuçlarıma düşen damlalarla
sararım kanayan yaraları
ah bilirim bu imkansız sevdaları
bilirim de tutulurum
bile bile tutuştururum bu yangınları.....

08.04.2001
www.akdeniz.orgfree.com