İmkânsız Olan Şiiri - Hasan Çakar

Sevmek mi güzeldi,
Yalnızlık mı yoksa?
İkisi de acı vericiydi,
Ve bir şekilde imkânsız…

Sevmek kolaydı belki,
Ama sevilmek belki de Tanrı’nın bir lütfuydu.
Tanrı’nın lütfundan uzak olan ben için,
İmkânsızdı sevilmek…

Yalnızlık mıydı güzel olan?
Ama içinde sevilmek isteyen bir çocuk var insanoğlunun,
O yüzden imkânsız olanda yalnızlıktı…

Tek gerçek;
Ya sevip kendini derin denize atmak,
Ya da yalnızlığı seçip suyun üstüne çıkmaya çalışmak.
Aslında ikisi de aynı —
İkisi de boğulmak demek…
Tek fark;
Birinde daha derine,
Diğerinde ise kurtulmaya çalışırken,
Ümitsizlik içinde boğulmak…