İmkansız Kuğu Şiiri - Ömer Yücekaya 2

yelesi kana belenmiş savaş atları gibi
kan ter içinde
bilseniz nasıl koştum peşinizden
el bebek gül bebek
nasıl içim de büyüttüm sizi

en ıssız anımda bile
öyle kalabalıktınız ki bende
bire kırk veren buğday başakları gibi
içimde çoğaltırdım sizi
yoksul yüreğimin
en müsrif misafiriydiniz

siz bayan flu…
siz kendi gölgesine hapsolmuş imkansız kuğu
sevdim sizi…
kısacık ömrüne mutluluk sığdıran bir kelebeğin coşkusuyla
şemsiyesiz kuşları ıslatan bir yaz yağmurunun aceleci tavrıyla
pür telaş sevdim

yanmaya aht etmiş bir ormandım
her kıvılcımınıza göz kırpıp
ateşe sevdalı ateş böcekleri gibi
hep size uçtum

oysa…
hep azı karar çoğu zarardı sizin sevmeleriniz
hep kekremsi
hep acı…

ben
istiridyenin kalbinden kopartılmış bir inci saflığında
severken sizi…
hep kursağımda bıraktınız aşkı
katıksız cehennem ateşlerinde
bir yudum su bile içirmediniz
içimin harlanmış metaline…

aşüfte takvim yapraklarına inat
dudağıma delikanlı bir ıslık ilikleyip
hedefine aşık bir mermi gibi
hep size yürüdüm
siz
bir adım bile gelmediniz
gelemediniz…

türkü yanığı gecelerde
parmak uçlarımı yaka yaka
sizi çizdim gecenin ateşten tuvaline
siz
görmediniz
göremediniz…

ben aşktım bayan flu

siz
bilmediniz
bilemediniz…