Aklımdan çıkmıştın, unutmuştum her şeyi.
Bir daha görüşmeyecektik, öyle inanmıştık.
Şimdi bu imkansız karşılaşma neyin eseri?
Yaradan incecik ip gibi yazmış kaderimizi.
İmkansız karşılaşmanın ilk yarası içimdeki.
Öyle bir titredi ki kalbim, ellerim çok soğudu.
Gözlerini görmeyi unutmuşum, içim ağlıyordu.
Bir daha bu acıyı yaşamamak için ihtilal oluyordu.
Onca kayıp, duyguların ardından yine aynısı oluyordu.
İçimde bir aşk şarkısı, silahlar durmadan patlıyordu.
Göz yaşlarım patlak veriyor, seller seni alıp götürüyordu.
İmkansızın denen karşılaşma, kaderle bir araya geliyordu.
Ali Talha Uçar
Kayıt Tarihi : 26.6.2023 22:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!