İmkansız IV Şiiri - Toga Türk

Sevgilim hayat
Böyledir işte
kah dağ başında yalnız bir çiçek
kah ormanın içinde koca bir ağaç
Ne yalnızlığın biter
Ne kalabalığın.

Böyledir işte
Bazen boğulursun yalnızlıktan
Bazen gürültüden
Kalabalıktan
Kendi içinde bile
Kaybolursun bazen

Böyledir işte
Kaktüs dikenleri gibi görünmez
Ama can yakar çok zaman
Yalnızlık.
Ne dostların derman olur
Ne arkadaş

Böyledir işte
Kalırsın arafta
Yapayalnız
Kimsesiz
Ne sesin çıkar
Ne nefesin

Böyledir işte
Uzundur yollar
Dikenli
Karanlık
Ne gücün yeter
Ne yollar biter

Böyledir işte
Bir gece yarısı
Uyanırsın aniden
Gözün takılır karanlığa
Sussan susamazsın
Ağlasan
Erkeksin.
Ağlayamazsın.

Böyledir işte
Kuru ekmek gibi yavan
Kuru toprak gibi aç
Ama faydasız
Yüreğin daralır
Bağırsan
Sesin çıkmaz.
Bağıramazsın.

Böyledir işte
Sokaklar kadar sessiz
Bir fırtına kadar yıkıcı
Dağınık ve hırçın
Kuşkusuz yaşam yok
İçinde derin bir sızı
Anlatsan, nasıl? Kime?
İçinde tutsan sığmaz içine
Yürüsen, yalnız, karanlığın içinden
Küçük siyah bir kedi gibi
Yapamazsın.
Çünkü omuzlarında
En ağır yük.
İndirsen, bu bir cinayettir.
Gücün yetmez
Ama yürürsün
Gözlerin fersiz
Ama yürürsün
Bu bir emirdir
Göklerden gelen.

Böyledir işte
Zaman esir almıştır bedeni
Çöllerdeki kum tanesi kadar yalnızsındır
Bir o kadar umutsuz.
Uçsan, nereye, nasıl?
Dursan felaket.
Denizin dibinde
Bir çakıl taşı olsan
Olamazsın.

Sevgilim hayat
Böyledir işte
Kısır döngü
Tadını alsan
Hasta eder
Almasan
Neden yaşarsın ki?

20 Mart 2024