İmkansız aşkların yorgunuyum ben..
Ulaşabilme ihtimalidir beni çeken,
Belki onlara hiç ulaşamayacağımı sanmam,
Belki de imkansızlığı,
Hoyrat gönlüm arar durur,
Koşar durur!
Habire yorulur!
Belki de ustanın dediği gibi aslında yoktular,
Olmayan sevgilileri aradım durdum,
Hayal gücümün uçsuz sınırlarında yaşayan,
Çekiciliği belki olmayışlarındaydı,
Belki de ulaşılamayışlarında,
Gençlikleri, güzellikleri miydi beni çeken?
Bilgileri, zekaları mıydı?
Kendine güvenleri miydi yoksa?
Yoksa duruşları mıydı?
Yoksa gerçek olmayışları mıydı?
Yoksa onların sahip olmadıkları,
Veya asla farkında olamayacakları,
Düşlerimin uçsuz sınırlarında yarattığım
Sevgili formatları mıydı?
Neyse oydu işte o,
Arif, Ocak 2006
Arif SönmezKayıt Tarihi : 27.11.2006 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Var olan veya olmayan sevgiliye aşırı beklenti yüklenmesi, sevgilinin veya sevginin idealizesi, bu duyguların yarattığı heyecan anlatılmış, bu hislerle yazılmıştır...Kimbilir hoşlanılan ve beğenilen birisinin bilinç altında oluşturduğu etkinin bir süre sonra duygular fora olduğunda, sözcüklerde somutlaşmasıdır...
Hoyrat gönlüm arar durur,
Koşar durur!
Habire yorulur!
hepmi diyesim geldi
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (1)