İmkansız Aşklara

Nasıl sana seni sevdiğimi söyleyebilirdim ki
şu arsız gülüşünde bende kalmasa
nasıl gözlerin gülebilirdi ki
ahh...
bu sevdalara beni de seni de yakmasa

solmus bir yaprak çiğ tanesi gibiydim
senden önce zemheri ayazında kar vakti
seni tanımadan görmeden bu sevda köprüsünde
başka bir havaydı beni sana çalan
işte bundandır askımızın benzersizliği
sanki gözlerinin içi yüreğime emanet gibiydi

gözlerin puslu gecede parıldayan
ay ışığı misali yakamoz dolu bir sahil
ben ise o sahilde yüreğimi güneşe adamış
ütopik nehirler bekçisi
seni beklerdim
ah u zar sesleriyle
gözlerinin içi yüreğime emanetti
ama sen ne bilemedin
işte bu yüzdendi sevdamın adı
imkansıza adanmış gercekci aşk...