İmkansız Aşklar/SON İMPARATOR

Kanatan rüzgarın acımasız darbeleriyle
Bir pencerenin kenarına tünedim
Akşam deminde
Korkmuş
Ürpermiş
Dillenmiştim gün ortası hayallerde...

Yağmurun ıslattığı kaldırım taşlarının arasında
Bir lokma peşinde gezen
Yorgun bir serçe...

Kan kırmızı bir gülün
Yere düştüğü anın acısıyla hıçkırdı yüreğim
Dün çoktan kaybetti hükmünü
Yarın bugün oldu isimsiz sayfalarda...

Gün kurusu erik misali ekşi akşamların
Kekremsi tadına döndü merhabaların
Bir gülücüğe hasret dudaklarındaki telaş niye
Nedendir bu anlamsız ayrılığın...

Farkında mısın
Dağ başı yalnızlıklarında
İmkansız aşkların
Sancısız doğumların sezaryen müdahallerinde
Kanlı neşter kesiği güzellikleri
Yok edip de gittiğinin...

Yok yok
Ne doğum çığlıkları
Ne hazan yaprakları
Ne bir papirüs üzerine çizilen
Hüyeroglif kanatlı mektuplar
Ne de firavun’un toprakları...

Keops, Kefren, Mikerinos kalıntısı
Tapınakların
Dar dehlizlerinde kayboldu yaşam...

Hani ipe çekmiştin puslu bir sabahın
Kör olası keşmekeşinde
Yalnızlıkları...

Şimdi gitmek zamanı
Yasak Şehrin son imparatoru gibi...

Eylül GÖKDEMİR... 12.EKİM.2007