Sabahın kadehi gözlerinle dolardı.
Kabuk tutmuş kalbime sar, küflü yasları.
Lal olmuş ozandım, aşkın çarmıhım...
Gözlerin imkansız sevgi tuzağım...
elin çekme yarim, aklım Cennetim.
Deli gibi, yangın gibi, Mersin’im...
Ben; sularla restleşen, yaşlı gemiyim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta