Sabahın kadehi gözlerinle dolardı.
Kabuk tutmuş kalbime sar, küflü yasları.
Lal olmuş ozandım, aşkın çarmıhım...
Gözlerin imkansız sevgi tuzağım...
elin çekme yarim, aklım Cennetim.
Deli gibi, yangın gibi, Mersin’im...
Ben; sularla restleşen, yaşlı gemiyim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta