Sabahın kadehi gözlerinle dolardı.
Kabuk tutmuş kalbime sar, küflü yasları.
Lal olmuş ozandım, aşkın çarmıhım...
Gözlerin imkansız sevgi tuzağım...
elin çekme yarim, aklım Cennetim.
Deli gibi, yangın gibi, Mersin’im...
Ben; sularla restleşen, yaşlı gemiyim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
