İmkansız Aşkımızıda Götürüyorum

Yükseklerden düşerken karanlığa
aşkın tuttu ellerimden
senle herşey gerçek oldu
düşlerimde hayat buldum
yaşamamışım incitanem
seni tanıyana dek
beni aşkınla sarana dek

Bir busenin masumiyetini
gördüm sende
bir dokunuşun
iç titremesini hissettim
kalbimin kuş kanadı gibi
heyecanla çırpınışlarına
şahit oldum

Gün gibi doğdun
ellerime
gözlerime
yüreğime
bedenime
ömrüme
gün gibi sımsıcak sarmaladın
sardın yüreğinin çırpınışlarında

Ama çok kısa sürdü
incitanem
uzun olması gerekmezmiydi
bu sevdanın ömrü neden kısa
oldu
çağlayanlar gibi çağlamalıydı oysa
gök gibi gürlemeliydi hayata
yanardağ gibi patlamalıydı
yağmur gibi yağmalıydı
örnek olmalıydı
yaralı yüreklere
yaşlı gözlere
boş kalan ellere

Şimdi nerdesin incitanem
o kadar boşluktayım
içlerim acıyor
yaram o kadar derindeki
o kadar kötü ki
durumu
bakamıyorum korkumdan
korkuyorum
titriyorum korkumdan
işte aşkım
işte gidiyorum sonunda
ve giderken yanımda
mutluluğu
ve
İMKANSIZ AŞKIMIZIDA GÖTÜRÜYORUM...