İmkansız Aşkım Şiiri - Ümit Tuna

İşte bak geldim,
Tam kapının önündeyim,
Sizin evi izliyorum,
Birazdan cama çıkacaksın biliyorum.

Hava çok soğuk üşüyorum,
Aşkın içimi ısıtıyor onunla ısınıyorum,
Ben galiba hala seni seviyorum,
Soğuktan donuyorum ama seni seviyorum.

Birazdan balkona çıksan,
Veya pencerenin perdesini aralasan,
Beni görüp de aşağı koşsan,
Bana sarılsan…

Aşkım deyip ağlasan,
Olmayacak şeyler bunlar farkındayım,
Ben her şeye razıyım,
Hayalinle avunur,
Yastığıma sarılırım.

Ama içten içe senle yaşarım,
Ben sana aşığım,
Bu kadar mı severmiş insan,
Hani nerde akıl nerde mantık,
Bunların hepsini aşk aldı götürdü,
Bu zulmü bana hoş gördü.

Razıyım ben bunlara,
Hepsi geçer zamanla,
Unutma her aşkın baharında,
Yine ismimi sayıkla.

Ben seni çok sevdim,
Tarifsiz duygular besledim,
Hep çile çektim,
Ama her zorluğa rağmen sadece seni sevdim.

Kalpten gelen bir duygu bu,
Engel olmak imkansız,
İmkansız aşkım diyorum artık sana,
Artık benim olmayacağını biliyorum,
Beni sevmeyeceğini biliyorum.

Terk edilişin acısıyla yaşıyorum,
Ama hala seni seviyorum,
Bu şiiri yazarken çok üşüyorum,
Kalemi dahi zor tutuyorum.

Ama yemin ediyorum,
Ben seni seviyorum.

Hep sana aşık olduğum için bu çileleri çektim,
Elimden bir şey gelmiyor,
Aklım kalbime hükmedemiyor,
Bense hala seni seviyor,
Bu çileleri hiç bitmiyor! ...