İmkansız Aşk Şiiri - Mine Polat

Başkalarının aşkıyla başladı aşkımız,
Belki çok masumca, belki çok sinsice.
Beraber attığımız her adım sonumuzdu,
Bunu bile bile biz gene beraberdik.
Yarınımızdan haberimiz yoktu,
Biz aşkımızı yarınsız yaşadık.
Kimi zaman mutlu, kimi zamansa mutsuzduk.
Biz hep birbirimizindik.
Daima önümüze bir engel çıktı,
Engelleri hep beraber aştık.
Aşkımıza atılan her bir alevin sorumlusuyduk.
Bunların acısını en ağır cezayla ödedik,
Belki de hala ödüyoruz, nereden bilebiliriz ki…

Yıldızlar dâhil tüm evren istemedi birlikteliğimizi,
Gökyüzü daima bize haykırdı,
Geceler inatla bitmek bilmedi,
Yağmurlar sonumuza gözyaşı akıttı,
Biz ki duyamadık kimseyi,
Biz ki anlayamadık kimseyi,
Yazık ki bu hale geldik sonunda…
Kimden ne istemiştik?
Kime ne zararımız dokunmuştu?
Ne istediler bizden?
Neden hançerlediler bizi?
Neden zehirlediler bu masum aşkımızı?
Aşkımız ki ‘Leyla ile Mecnun’ misali,
Aşkımız ki öylesine imkânsızca…
Yenmedik mi biz bu imkânsızlığı?
Yenmedik mi biz bu insanlığı?
Yazık ki boşa giden zamana…
Yazık ki boşa harcanan emeğe…
Yazık ki boşa dökülen gözyaşına…

Tüm evrenin istediği gibi bitti işte.
Ayrıldı bundan sonra yollarımız.
Sen hayatının yoluna devam ettin,
Bense ipsiz bucaksız, çıkılmaz bir yola girdim.
Belki de çok acı çektin,
Belki de umurunda bile değildi,
Ama
Bitirdin beni işte mutlu musun şimdi?
Amansız sapladın sırtıma hançeri,
Zamansız soktun beni bataklığa,
Belki planlı, belki bir anlık
Ama ne fark eder bir kez daha zehirlendim.
Kırıldı kalbimin tüm kemikleri
Vücudumda bıraktın ömrümce silinmeyen izleri,
Adını ihanetle kazıdın gönlüme.
Zanneder misin ki,
Şimdi benim vazgeçilmezimsin,
Şimdi benim için sadece koca bir delik gibisin
Ve
Hayalin ki benim için en zehir verici görüntü,
Desem de dilimle, kalbim aynı konuşmuyor.
Acı veren görüntün bir an olsun bile gözlerimden silinmiyor,
Aklımdan ismin bir an olsun bile gitmiyor,
Kalbimden ihanetin bir an olsun bile unutulmuyor,
Gözlerimden yaş bir an olsun bile eksik olmuyor,
Lanet dolsun ki ömrüm unutamıyorum seni.
Damarlarımdan fışkırırcasına acı çektiriyorsun bana,
Kanıma en zehirleyici acıyı bırakıyorsun.
Üşüyorum sensizlikle be sevdalım,
Üşüyorum…