İmkansız Aşk Şiiri - Hasret Sayınta

Ben yüzlerinden çok,
Hayallerine âşık oldum insanların.
Dokunmaktan çok mesafelerine;
Nerede imkânsız bir göz gördüysem,
Tuttum onu kendime tamamladım.
Ne zaman uzak birini sevsem;
Onun imkânsızlığı benim vazgeçilmezim oldu.
Sen de bu yüzden sevdin beni:
Çünkü hep en yakınların yaralamıştı seni.

Sen nerede imkânsız bir göz gördüysen;
Tuttun onu kendine eş yaptın.
Yaptın çünkü sen de biraz bendin aslında.
Beni sana çeken imkânsızlığımdı.
Çünkü ben de biraz sendim aslında.
Bedenlerinden çok hayallerine sarıldım insanların.
Nerede imkânsız bir aşk gördüysem,
Tutum onu bize tamamladım.