İmkansız aşk Şiiri - Zergül Torun

Pencerem siyah gece odama girmiş benden habersiz
Dört bir yana dağılmışsın sen
Duvarlar seni susuyor
Buram buram her yer ayrılık
Bir sancı var etrafta
Kapıyı kapasam boğulur giderim kapıyı kapasam nefsim
Ve sen..........
Aşka gebe zamanlarda
Yerlerde inceden bir toz gibi kalmış ayak izlerin
Ve ben........
Yanılmışta olabilirim
Sandığım şeyler beni heran bir sanık yapabilir
Bu davada idamda edilebilirim
Gözümü kapatıp geceyi çalıp sana susutuklarımı söyleyebilirim
Söylemlerim eylemlerim olur o zaman
Aşk da bir eylem değil mi?
Herhangi bir geniş zamanda
Zaman herşeyin ilacıdır derler
Ama zaman acılarımı alıp götürmedi
Biriktirdi daha çok dili geçmişlerde
Ve sende alabildiğine dipsiz derin bir acısın benim için
Acıtan ve kanatan
Yaram öyle derin ki hangi lokal teselli beni avutur bilemiyorum
Bir dokunup bir seni anlatıyor kalemim
Dilin kemiği yok ama kaleme bir silgi yetiyor
Bir yazıyor bir siliyorum seni
Odamda silgi tozları ve yerlere dağılan isminin harfleri
Ay düşe kalka sabahı buluyor
Bense uyansam ne olur uyanmasam rüyalarım var
Elimi kalbine daldırdım rüyamda
Bir avuç dolu dolu hiç çıktı
Hiç miydim,hiç miydik?
Hiçliğimiz odalarda sessiz sedasız
Dört duvar odalarda bizler beşinci olmuştuk paralel uzaklıklarda