İmkansız Aşk // 3 Şiiri - Ezgi Erdem

sussam bir türlü konuşsam başka
napsam bu derde neyleyim bu yüreğimi bilmiyorum ki..
anlamsız kurulan cümlelerimi toparlamaktan yoruluyorum artık..
gözlerim dolduğunda da yüzümü cevirmek koyuyor
oysa boynuna sarılıp ağlamayı ne kadar isterdim...

öleceğimiz günü bilmiyoruz..günler birbirini kovalıyor
zaman avuçlarmızı zorlarken tutmayı beceremiyoruz
neyi ne zaman kaybedeceğimizi bilmiyoruz
ellerin elime değdiğinde anlamıştım sen birtaneydin bana göre
oysa o ellerde yarimin sıcaklığı olsun isterdim ben!

sokaklar çıkmaz her yolun yarısı bir başlangıcn kavşağı sanırdım..
hep tek düze herşey dümdüz sen cıkmazımsın yakınmda uzağım
kavusmaya calıştığımda ayaklarımın geri geri geldiğini fark ettim
ellerim buz kesildi gözlerim doldu
ağlarken daha iyi anlıyor insan ama sen anlamalıydın beni
oysa sana hiç diyemedim...

seni beynimde ve içimde bitirmek istiyorum
senden vazgecmek istiyorum bundan da haberin yok olsa,
bana koşar mıydın?
ellerimi tutar mıydın? Boynuma atlarmıydın bilmiyorum..
oysa şimdi hatırladım yüreğinin başkasına kanat çırptığını

yinede bir bakısın bin ışık yakıyor yüreğime oysa o ışığın sadece bi gözden ibaret olduğunu biliyorum
gülüşün sanki bi müjdenin habercisi oysa sadece canımı yakıyor
geçirdiğimiz zamanlar yanımda olduğun her an kendini şanslı hissediyorsun gbi görüyorum
oysa bitanecik arkadaşının huzuru bu sana verdiği
bana dokuşunda sevginden ibaret
herşey imkansız her çırpınış bir dibe batış
her kanat çırpınışım kanadımı kırar..
yürek camdan yürek tuz buz olmuş..
yapıştırdıkça bantları sardıkça avuntudan sargıyı tutmaz atar
kanar yine paramparça yüreğim....
herşey yalan oysa sen benim tek doğrumdun..bir de masumca büyüttüğüm sevgim..
ağaçlar büyürken toprağına zarar veriyor.. toprağın cakıl taşı oldu
herşey batıyor canım acıyor kanarken anlıyordum seni ne biçim sevdiğimi
oysa haberin yoktu..oysa sadece arkadaşımdın..
arkadaşım mı? Aşkım mı? derken..kendimi kaybettim oysa haberin yoktu..
oysa herşey yalandı ama sen tek doğrumdun..! !